Verslag van Jessie 4 februari t/m 10 februari 2017

Al jarenlang hoopten mijn zus en ik dat onze ouders ons mee zouden nemen op een hutten trektocht. Dit jaar was het eindelijk zo ver! De auto was nog niet geparkeerd of Gerrit stond ons al op te wachten. Een warme ontvangst. Al snel stonden we bovenaan de piste in de sneeuw, in het zonnetje. 

De eerste avond begon met lekker eten, biertjes en ontspanning in de sauna en jacuzzi. De groep was groot, we werden in tweeën verdeeld. Een jongeren en een ouderen groep. Als een schoolklasje met onze gele rugzakjes op onze rug gingen we van hut naar hut. In heerlijke verse sneeuw, die ons de rest van de week perfect heeft bediend. 

In een goed tempo vlogen we de pistes af, maar gehaast voelde het nooit. Er was elke dag tijd voor een kopje koffie, een uitgebreide lunch en vrij skiën. Voor ons had het niet genoeg skiën/snowboarden kunnen zijn, we vonden het heerlijk.  In de avond gingen de biertjes er goed in en werden, zodra het kon, de kaarten op tafel gelegd. Klaverjassen, vooral klaverjassen. Met Gerrit als koning. Ook hebben mijn zus en ik een pubquiz georganiseerd die goed ontvangen werd. Zo groeiden we als grote groep toch dichter naar elkaar toe. 

Wij hebben genoten van deze heerlijke week met mooie pistes , met als hoogtepunt (letterlijk) om in de vroege ochtend de Marmolada als een van de eersten naar beneden te gaan. We hadden luxe maaltijden, fijne kamers, een gezellige groep, Gerrit en Ruud, het meerijden in de pistenbully, de gezellige skilift ritjes, 80-jarige Jos , het uurtje dat ik ski les kreeg, de gewonnen potjes klaverjassen, de discussies over politiek, de paarden voor de kar, de mooie uitzichten en de lieve skiërs die mij en mijn snowboard meerdere malen hebben voortgetrokken. 

Namens mij, mijn ouders en mijn zus: Ruud en Gerrit, jullie hebben het allemaal top geregeld, bedankt! 

Liefs Jessie, ook namens Rob, Loes en Nina